Ośrodek Opiekuńczo-Rehabilitacyjny
W ramach zajęć wiedzy o społeczeństwie prowadzonych przez p. Pierzycką, osoby chętne mogły zająć się niesieniem pomocy potrzebującym. Wybrałam formę pomocy ludziom niepełnosprawnym.
Mieszkańcy
Od początku kwietnia pracuję jako wolontariuszka w zakładzie dla osób niepełnosprawnych w Milanówku.Dwa razy w tygodniu staram się znaleźć czas dla tych ludzi. W ośrodku przebywają osoby z różnymi upośledzeniami np. ruchowym lub umysłowym. Mieszkańcami zakładu są również osoby z deficytami , które potrzebują dużo rozmów i czułości, ale każdy z nich wymaga indywidualnego podejścia.
Moje początki
Początki mojej pracy były ciężkie. Czasem po prostu nie wytrzymywała mi psychika, ale nie poddawałam się. Kiedy zapoznawałam się z tymi osobami pierwszymi i powtarzającymi się wiele razy pytaniami były: Kim jesteś? Kiedy do mnie przyjdziesz?. Uśmiech na twarzy tych osób sprawiał, że byłam jeszcze silniejsza. Czas spędzony z Nimi jest i będzie w moim życiu najpiękniejszym. Moi podopieczni potrzebowali różnego rodzaju pomocy. Z jednymi ćwiczyłam pisanie, liczenie, czytanie oraz dużo z Nimi rozmawiałam. Kiedy była ładna pogoda zabierałam ich na spacery, w których towarzyszyła nam osoba dorosła. Podczas mojej ostatniej wizyty udało mi się namówić moich przyjaciół na kilka zdjęć.
• Tak na zakończenie chciałam podsumować czas spędzony w zakładzie. Każdemu kto chciałby pomóc innym, może poczuć się spełniony właśnie w takiej pracy. Tam poznaje się wspaniałe osoby, znajduje się przyjaciół na całe życie.
• Zawsze ilekroć będę miała wolny czas, będę poświęcać go właśnie moim podopiecznym, bo wiem, że Oni tego potrzebują.
Aleksandra Piaścik kl. IIb